FAQ

      Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Z 2010 r. Nr 109 poz 719) próbną ewakuacje powinniśmy przeprowadzić w przypadku obiektów, w których cyklicznie zmienia się jednocześnie grupa powyżej 50 użytkowników, w szczególności: szkół, przedszkoli, internatów, domów studenckich. Praktycznego sprawdzenia organizacji oraz warunków ewakuacji należy dokonać – co najmniej raz na rok, jednak w terminie nie dłuższym niż 3 miesiące od dnia rozpoczęcia korzystania z obiektu, przez nowych użytkowników.

      W przypadku obiektu przeznaczonego dla ponad 50 osób będących stałymi użytkownikami, niezakwalifikowanego do ZL IV, właściciel lub zarządca powinien przeprowadzić praktyczne sprawdzenie organizacji ewakuacji, co najmniej raz na 2 lata. W przypadku obiektu zakwalifikowanego do ZL II oraz w budynkach zakwaterowania osadzonych, zlokalizowanych na terenach zakładów karnych i aresztów śledczych, zakres i obszar budynku objętego praktycznym sprawdzeniem warunków ewakuacji musi być uzgodniony z miejscowym Komendantem Powiatowym (Miejskim) PSP. 

      Należy pamiętać o obowiązku  powiadomienia Komendanta Powiatowego ( Miejskiego ) PSP o terminie przeprowadzenia próbnej ewakuacji, nie później niż na tydzień przed jej przeprowadzeniem.

      Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Z 2010 r. Nr 109 poz 719) urządzenia przeciwpożarowe oraz gaśnice powinny być poddawana przeglądom technicznym i czynnościom konserwacyjnym, zgodnie  z zasadami zawartymi w Polskich Normach,  dokumentacji techniczno-ruchowej oraz instrukcji obsługi urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic, opracowanych przez producenta. Rozporządzenie zastrzega jednak, że przeglądy techniczne i czynności konserwacyjne powinny być przeprowadzone w okresach ustalonych przez producenta, nie rzadziej jednak niż raz w roku. 

      Odpowiedzialność za stan bezpieczeństwa pożarowego w budynku często jest tematem dyskusji, a niekiedy sporów pomiędzy właścicielami i najemcami nieruchomości. Nierzadkie są sytuacje, gdzie podczas kontroli Państwowej Straży Pożarnej lub podczas wewnętrznego audytu, w budynku wskazywane są niedociągnięcia z zakresu ochrony przeciwpożarowej. W takiej sytuacji usunięcie nieprawidłowości najczęściej kończy sprawę i nie są podejmowane dalsze czynności. Problem pojawia się wtedy, gdy nieprawidłowości zostaną uwidocznione przez pożar lub inne miejscowe zagrożenie, które bezpośrednio wpłyną na bezpieczeństwo (lub jego brak) użytkowników. Konsekwencją może być odpowiedzialność karna, czy też brak wypłacenia odszkodowania przez firmy ubezpieczeniowe. Zgodnie z prawem odpowiedzialność za niedopełnienie obowiązków z zakresu bezpieczeństwa pożarowego w budynku ponosi właściciel, zarządca lub użytkownik. Jeśli została zawarta umowa cywilnoprawna ustanawiająca zarząd lub użytkowanie budynku, odpowiedzialność przenoszona jest odpowiednio na zarządcę lub użytkownika. W przypadku gdy umowa nie została zawarta, odpowiedzialność za realizację przepisów przeciwpożarowych spoczywa na osobie faktycznie władającą danym budynkiem.

      Dokumentem mówiącym o obowiązkach spoczywających na właścicielach, zarządcach bądź użytkownikach jest ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej.  Jest w niej mowa między innymi o:

• Przestrzeganiu przeciwpożarowych wymagań techniczno-budowlanych, instalacyjnych i technologicznych.
• Wyposażeniu budynków, obiektów budowlanych lub terenów w wymagane urządzenia przeciwpożarowe i gaśnice.
• Zapewnieniu konserwacji oraz naprawy urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic w sposób gwarantujący ich sprawne i niezawodne funkcjonowanie.
• Zapewnieniu osobom przebywającym w budynku, obiekcie budowlanym lub na terenie, bezpieczeństwa i możliwości ewakuacji.
• Przygotowaniu budynku, obiektu budowlanego lub terenu do prowadzenia akcji ratowniczej.
• Zapoznaniu pracowników z przepisami przeciwpożarowymi.
• Ustaleniu sposobu postępowania na wypadek powstania pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia.

      Ponadto Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów  mówi o tym, że właściciele, zarządcy lub użytkownicy budynków oraz placów składowych i wiat, z wyjątkiem budynków mieszkalnych jednorodzinnych: utrzymują urządzenia przeciwpożarowe i gaśnice w stanie pełnej sprawności technicznej i funkcjonalnej, wyposażają obiekty w przeciwpożarowe wyłączniki prądu zgodnie z przepisami techniczno-budowlanymi, umieszczają w widocznych miejscach instrukcje postępowania na wypadek pożaru wraz z wykazem telefonów alarmowych, oznakowują znakami zgodnymi z Polskimi Normami:

a) drogi i wyjścia ewakuacyjne z wyłączeniem budynków mieszkalnych oraz pomieszczenia, w których zgodnie z przepisami techniczno-budowlanymi są wymagane co najmniej 2 wyjścia ewakuacyjne, w sposób zapewniający dostarczenie informacji niezbędnych do ewakuacji,

b) miejsca usytuowania urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic,

c) miejsca usytuowania elementów sterujących urządzeniami przeciwpożarowymi,

d) miejsca usytuowania nasady umożliwiającej zasilanie instalacji wodociągowej przeciwpożarowej, kurków głównych instalacji gazowej oraz materiałów niebezpiecznych pożarowo,

e) pomieszczenia i tereny z materiałami niebezpiecznymi pożarowo,

f) drabiny ewakuacyjne, rękawy ratownicze, pojemniki z maskami ucieczkowymi, miejsca zbiórki do ewakuacji, miejsca lokalizacji kluczy do wyjść ewakuacyjnych,

g) dźwigi dla straży pożarnej,

h) przeciwpożarowe zbiorniki wodne, zbiorniki technologiczne stanowiące uzupełniające źródło wody do celów przeciwpożarowych, punkty poboru wody, stanowiska czerpania wody

i) drzwi przeciwpożarowe,

j) drogi pożarowe,

k) miejsca zaklasyfikowane jako strefy zagrożenia wybuchem.