Zasady rozmieszczenia gaśnic oraz grupy pożarów

Zasady rozmieszczenia gaśnic

 

Zgodnie z § 31. właściciel, zarządca lub użytkownik obiektu, o którym mowa w art. 5 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej, uzgadnia z właściwym miejscowo komendantem powiatowym (miejskim) Państwowej Straży Pożarnej sposób połączenia urządzeń sygnalizacyjno-alarmowych systemu sygnalizacji pożarowej z obiektem komendy Państwowej Straży Pożarnej lub obiektem wskazanym przez tego komendanta.

 

Każdy obiekt musi być wyposażony w gaśnice, które spełniają wymagania Polskich Norm dotyczących tych gaśnic zaś rodzaj gaśnic powinien być dostosowany i dobrany do gaszenia tych grup pożaru, który może wystąpić w danym obiekcie.

 

Znaczenie symboli będących na każdej gaśnicy jest nieprzypadkowe i znajduje się poniżej:

 

A — materiały stałe, zwykle pochodzenia organicznego, których normalne spalanie zachodzi z tworzeniem żarzących się węgli;

B — ciecze i materiały stałe topiące się;

C — gazy;

D — metale;

F — tłuszcze i olejewykorzystywane w urządzeniach kuchennych.

 

Według obowiązujących przepisów  jedna jednostka masy środka gaśniczego 2 kg (lub 3 dm3) zawartego w gaśnicach przypada, z wyjątkiem przypadków określonych w przepisach szczególnych:

 

• na każde 100 m2 powierzchni strefy pożarowej w budynku, niechronionej stałym urządzeniem gaśniczym:
• zakwalifikowanej do kategorii zagrożenia ludzi ZL I, ZL II, ZL III lub ZL V,
• produkcyjnej i magazynowej o gęstości obciążenia ogniowego ponad 500 MJ/m2,
• zawierającej pomieszczenie zagrożone wybuchem;
• na każde 300 m2 powierzchni strefy pożarowej niewymienionej w pkt 1, z wyjątkiem zakwalifikowanej do kategorii zagrożenia ludzi ZL IV.

 

Dodatkowowo wyposażenie w gaśnice magazynów, w których są składowane butle z gazem płynnym, oraz stacji paliw płynnych określa rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 21 listopada 2005 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać bazy i stacje paliw płynnych, rurociągi przesyłowe dalekosiężne służące do transportu ropy naftowej i produktów naftowych i ich usytuowanie.

 

Miejsce omłotów, niezależnie od wymaganych gaśnic, musi być wyposażone w pojemnik z wodą o objętości co najmniej 200 dm3, przygotowany do wykorzystania w celach gaśniczych z użyciem wiadra lub w inny równorzędny sposób.

 

Rozporządzenie określa także, prawidłowe rozmieszczenie gaśnić w obiektach a zgodnie z  § 33. 1 gaśnice muszą być rozmieszczone następująco:

 

• w miejscach łatwo dostępnych i widocznych, w szczególności:
• przy wejściach do budynków,
• na klatkach schodowych,
• na korytarzach,
• przy wyjściach z pomieszczeń na zewnątrz;
• w miejscach nienarażonych na uszkodzenia mechaniczne oraz działanie źródeł ciepła (piece, grzejniki);
• w obiektach wielokondygnacyjnych — w tych samych miejscach na każdej kondygnacji, jeżeli pozwalają na to istniejące warunki.

 

Dodatkowym warunkiem , który należy spełnić podczas rozmieszczania gaśic jest:

 

• odległość z każdego miejsca w obiekcie, w którym może przebywać człowiek, do najbliższej gaśnicy nie powinna być większa niż 30 m;
• do gaśnic powinien być zapewniony dostęp o szerokości co najmniej 1 m.

 

Przeglądy techniczne i czynności konserwacyjne powinny być przeprowadzane w okresach ustalonych przez producenta, nie rzadziej jednak niż raz w roku.